Utrudnianie korzystania z zajmowanego lokalu mieszkalnego
Artykułem 1 ustawy z 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Prawo budowlane oraz ustawy – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (DzU z 2015 r., poz. 1549) do k.k. dodano regulację odpowiedzialności karnej za utrudnianie korzystania z zajmowanego lokalu mieszkalnego. W obecnym kształcie omawianego unormowania – art. 191 § 1a w związku z art. 191 § 1 k.k. – karze pozbawienia wolności do lat trzech podlega, kto w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia stosuje przemoc innego rodzaju niż ujęta w art. 191 § 1 k.k. uporczywie lub w sposób istotnie utrudniający innej osobie korzystanie z zajmowanego lokalu mieszkalnego. Przy czym – zgodnie z art. 191 § 3 k.k. – ściganie przestępstwa określonego w § 1a następuje na wniosek pokrzywdzonego. Ze stosowaniem tego rozwiązania bywa różnie, na co mogą mieć wpływ też różne czynniki – z jednej strony można napotkać upór organów ścigania w zapobieganiu tego typu czynom, a z drugiej czynnikiem może być niechęć do złożenia wniosku przez pokrzywdzonego (np. w obawie o nieefektywność ścigania lub w obawie o kolejne dolegliwości ze strony sprawcy), choć na szczęście nie można tego generalizować. Tak czy inaczej, ów czyn wydaje się bardzo powszechny.
W uzasadnieniu senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny (druk sejmowy nr 2682, Sejm RP, VII kadencja, s....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta